Hala Spacerowa w Świeradowie-Zdroju, z dumą wznosząca się na 80 metrów, jest nie tylko najdłuższą na Dolnym Śląsku, ale także znakomitym świadkiem bogatej historii regionu. Wykonana z modrzewia, ten zabytek z XIX wieku kryje w sobie wiele opowieści.
Historia Domu Zdrojowego
Już w XVIII wieku na miejscu obecnego Domu Zdrojowego stał Dom Źródlany. Niestety, w 1895 roku doszczętnie spłonął. Nowy, majestatyczny budynek powstał na końcu XIX wieku z inicjatywy rodziny Schaffgotschów i dzięki ich funduszom. Za projekt odpowiedzialny był renomowany architekt Grosser, a prace budowlane prowadziło ponad sześciuset robotników. We wnętrzu tego wspaniale zdobionego budynku na parterze mieściły się eleganckie salony do odpoczynku i rozrywki. Na wyższych kondygnacjach przygotowano aż siedemdziesiąt luksusowych pokoi gościnnych.
Hala Spacerowa w Świeradowie-Zdroju zawsze wzbudzała zachwyt wśród kuracjuszy, którzy chętnie korzystali z ozdobnego ujęcia wody przy wejściu oraz odpoczywali na przestronnych, 160-metrowych tarasach zdrojowych. W tamtych czasach teren urozmaicały atrakcje takie jak muszla koncertowa, sztuczna grota z naciekami czy korty tenisowe. Również zespoły parkowe były starannie zaprojektowane i przyciągały spacerowiczów.
Spacerując po hali, warto zwrócić uwagę na detale – pięknie zdobiony sufit z roślinnymi ornamentami czy podest, na którym w dawnych czasach grała orkiestra, umilając czas kuracjuszom. Hala Spacerowa, jak sama nazwa wskazuje, była idealnym miejscem na piesze wędrówki, szczególnie podczas niepogody. W lepszych dniach goście mogli delektować się pięknem otaczającego parku. Wewnątrz hali zachwyca również starodawna fontanna, której rzeźbione detale z pewnością przyciągną Twoją uwagę.
Zapraszam Cię w podróż w przeszłość, by poznać fascynującą historię Zamku Kliczków, położonego na terenie malowniczego województwa dolnośląskiego. To miejsce, które wyczekuje na odwiedzających, oferując niezapomniane wrażenia i odskocznię od miejskiego zgiełku. Zaledwie 50 kilometrów oddziela Zamek Kliczków od Żar, co sprawia, że idealnie nadaje się na weekendowy wypad z miasta.
Zamek Książęcy Kliczków to nie tylko zwykły zamek – to kompleks zamkowy, który posiada bogatą historię sięgającą końca XIII wieku. W tamtych czasach, za rządów księcia Bolka I Surowego, zamek pełnił funkcję strategicznego punktu obronnego. To właśnie wtedy prawdopodobnie powstało to imponujące założenie obronne, stanowiące ogniwo w łańcuchu umocnionych warowni chroniących księstwo przed ewentualnym najazdem czeskim.
Pierwsze wzmianki o Castrum Clieczchdorf pochodzą z roku 1297, a zamkowe mury pełniły wówczas funkcję drewniano-murowanej strażnicy o skromnych wartościach rezydenckich. Po śmierci księcia Bolka, zamek Kliczków przeszedł w ręce jego syna, Henryka I Jaworskiego, a później drogą sukcesji – do księcia świdnicko-jaworskiego, Bolka II.
W 1747 roku, drogą kupna, majątek kliczkowski nabył Seyfried von Promnitz, właściciel rozległych dóbr, m.in. w Pszczynie, Żarach, Borowej i Nowogrodźcu. Kolejne dekady przyniosły zmiany właścicieli, aż zamek przeszedł w ręce rodu Solm-Tecklenburg, pozostając tam do roku 1945. W XIX wieku przeprowadzono renowację renesansowego dworu, dodając neogotycką wieżę i nową ujeżdżalnię, zmieniając także wystrój wnętrz. Obecny układ przestrzenny pałacu zawdzięczamy inicjatywie hrabiego Fryderyka zu Solms-Baruth.
Historia zamku Kliczków nie była jednak pozbawiona niechlubnych momentów. Na początku XX wieku zamek stał się miejscem spotkań niemieckiej arystokracji, w tym również cesarza Wilhelma II. Dramatyczne zmiany nadeszły wraz z wybuchem drugiej wojny światowej, w tym nieudany zamach na Hitlera w 1944 roku. Właścicieli zamku aresztowano, a majątek skonfiskowano. Po wojnie, zamek padł łupem żołnierzy radzieckich i napływającej ze wschodu ludności polskiej. Niestety, zamek popadł w ruinę, a różne próby ratowania go nie przynosiły zamierzonych efektów. Dopiero w 1999 roku zamek przeszedł w prywatne ręce, co dało początek jego pełnej odnowie i adaptacji na ekskluzywny obiekt hotelowy.
Zamek Kliczków to symbol przemijania i odrodzenia, który teraz można odwiedzić i doświadczyć jego niezwykłego uroku oraz piękna. To fascynujące miejsce na Dolnym Śląsku, które łączy w sobie historię, kulturę i wyjątkową atmosferę. Jeśli szukasz inspirującej destynacji na weekendowy wypad, Zamek Kliczków jest doskonałym wyborem.
Zamek Kliczków - Zwiedzanie
Zwiedzanie zamku z przewodnikiem odbywa się w soboty, niedziele oraz święta, zgodnie z godzinami dostępnymi na stronie internetowej. Codziennie tę przepiękną rezydencję zamienia się w centrum hotelowo-konferencyjne. Bilet normalny na wspaniałą przygodę kosztuje 15 zł, natomiast bilet ulgowy 10 zł. W okolicach zamku znajdziesz także stajnię oraz szkółkę jeździecką z sekcją historyczną. Dodatkowo, Zamek Kliczków organizuje nocne zwiedzanie.
Najlepszym sposobem na odkrycie uroków zamku są bez wątpienia pobyty gościnne w hotelu. Goście mają dostęp do komfortowych pokoi oraz apartamentów. Na terenie zamku odbywają się fascynujące festiwale artystyczne i historyczne, a także prywatne przyjęcia, w tym wesela. Hotel oferuje również doskonałe udogodnienia do organizacji konferencji i proponuje specjalne pakiety pobytowe. Nie zapomnij zajrzeć do zamkowej restauracji, gdzie odkryjesz kulinarne skarby tego miejsca.
Dojazd do Zamku Kliczków
Zamek Kliczków malowniczo usytuowany jest w Borach Dolnośląskich, blisko Bolesławca. Dojazd samochodem z Wrocławia jest niezwykle komfortowy, głównie dzięki trasie autostrady A4, która pokonuje się większość trasy. Na miejscu znajduje się monitorowany parking dla gości. Zamek Kliczków to popularne miejsce, cieszące się dużym zainteresowaniem odwiedzających.
Cmentarz Koni w Kliczkowie
Miłość do koni w rodzinie Solms-Baruth przybrała tak głębokie zrozumienie, że postanowiono stworzyć wyjątkowe miejsce dla tych wyjątkowych zwierząt nawet po ich odejściu. Na obszarze tego niezwykłego cmentarza pozostało trzy grobowce, mimo że tuż po wojnie ich liczba była znacznie większa. To wyjątkowy obiekt, jedyne takie miejsce w Polsce. Blisko Kliczkowa znajduje się jedynie cmentarz koni w Hamburgu. Spośród trzech nagrobków na cmentarzu w Kliczkowie, dwa z nich pozostają czytelne. Tutaj spoczęły klacz rycerska Zacateca (2009) oraz koń o imieniu Juno (1938).
Kamienne tablice otoczone są drewnianymi deskami, a wokół otacza je urokliwy park pełen zabytkowych detali. Przed kilkoma laty, Fundacja Pro Culturae Bono podjęła inicjatywę rewitalizacji tego miejsca, dzięki czemu dzisiaj cieszymy się rajdami konnymi oraz emocjonującymi wyścigami psich zaprzęgów na tym historycznym terenie.
Doceniam miejsca, które nie tylko zapraszają do zwiedzania, ale także oferują coś głębszego, co wzbudza ciekawość i motywuje do aktywności. W jednym z tych wyjątkowych miejsc, Manufakturze w Bolesławcu, miałem przyjemność się znaleźć, dzięki zaproszeniu województwa Dolnośląskiego w ramach niezwykłego wydarzenia Influencers LIVE Wrocław.
Moja wizyta w Manufakturze w Bolesławcu była wyjątkową podróżą przez świat rękodzielniczego mistrzostwa. To miejsce oferuje znacznie więcej niż tylko możliwość podziwiania – daje szansę aktywnego uczestnictwa poprzez warsztaty ceramiczne. Gorąco zachęcam do skorzystania z tej opcji, gdyż dzięki niej miałem okazję nie tylko obserwować krok po kroku proces tworzenia ceramicznych dzieł o różnorodnych formach, ale również osobiście stworzyć unikalne dzieło sztuki.
Bogactwo barw i różnorodność stempelków pozwoliły mi wykreować niepowtarzalne dzieła. To naprawdę świetna zabawa, która pozwoliła mi spędzić czas aktywnie, angażując się w proces tworzenia ceramiki i dodając własny indywidualny wkład.
Manufaktura w Bolesławcu to nie tylko miejsce dla pasjonatów warsztatów. Zachęca również do zakupu pięknych ceramik, które staną się nie tylko ozdobą naszych przestrzeni domowych, ale także przypomnieniem tej wyjątkowej podróży. Jeśli zechcecie zabrać ze sobą kawałek Dolnego Śląska, w miejscowym sklepie znajdziecie bogaty wybór naczyń, ozdób oraz kompletów obiadowych czy kawowych.
Manufaktura w Bolesławcu to miejsce, które zdecydowanie warto odwiedzić o każdej porze roku. Jeśli zainteresowani jesteście udziałem w warsztatach ceramicznych, polecam dokonanie wcześniejszej rezerwacji, którą można dokonać telefonicznie lub poprzez dedykowany formularz na stronie.
Serdecznie Was również zapraszam do odwiedzenia innych wpisów na moim blogu, gdzie znajdziecie więcej fascynujących miejsc z Dolnego Śląska. To naprawdę magiczna kraina, pełna inspirujących przygód i niezapomnianych wrażeń, którą gorąco polecam odkrywać każdemu, kto pragnie oderwać się od rutyny i zanurzyć w pięknie tego malowniczego regionu.
Ceramika Bolesławiecka: Piękno z tradycją
Ceramika Bolesławiecka od dawna zaskakuje swoją wyjątkowością, wabiąc miłośników zarówno piękna, jak i praktyczności. Dlaczego to miejsce zajmuje wyjątkowe miejsce w wielu sercach? Skąd ta magia, która otacza te naczynia?
Historia tego rzemiosła sięga XVII wieku, kiedy odkryto bogate złoża białej gliny w okolicach Bolesławca. To właśnie stąd wywodzi się tradycja wytwarzania ceramiki o wyjątkowej jakości. Co ciekawe, technika ta wciąż ewoluuje, ale jedno pozostaje niezmienne - magia rękodzieła, które przetrwało wieki. Trzymając w ręku swój własnoręcznie ozdobiony kubek, czułem ten ciężar setek lat tradycji. To niesamowite uczucie być małą częścią tak wielkiej historii.
Tajemnica Stempla: Rzemiosło w każdym dotknięciu
Słynna technika stempelkowa, z której słynie Bolesławiec, to coś więcej niż tylko zdobienie. Każdy stempel, często wycinany ręcznie z gąbki morskiej lub gumy, to małe dzieło sztuki. Artysta, zwany malarzem-dekoratorem, zanurza go w farbie, a następnie z niezwykłą precyzją i wyczuciem setki razy odbija wzór na powierzchni naczynia. To właśnie te drobne, ludzkie niedoskonałości i różnice w nacisku sprawiają, że każdy egzemplarz jest absolutnie unikatowy i niepowtarzalny.
Warto zaznaczyć, że ceramika z Bolesławca nie jest jedynie piękną ozdobą, lecz również praktycznym elementem naszych domów. W ofercie znajdziemy różnorodne naczynia, od garnków po kubki, które nie tylko zdobią, ale również sprawdzają się w codziennym użytku. Co jednak wyróżnia ceramikę Bolesławiec spośród innych? To połączenie estetyki, tradycji i trwałości.
Ręcznie wykonane wyroby ceramiki artystycznej Bolesławiec to prawdziwe dzieła sztuki. Wyróżniają się nietuzinkowym wzornictwem oraz dokładnością wykonania. To nie tylko talerze i kubki, to unikatowe chlebaki, dzbanki, świeczniki czy solniczki, które nadadzą każdemu wnętrzu wyjątkowego charakteru.
Okiem Obiektywu: Jak fotografować ceramikę w Bolesławcu?
Manufaktura to wizualny raj dla każdego fotografa. Aby uchwycić jej magię, warto pamiętać o kilku rzeczach:
Graj detalem: Skupcie się na zbliżeniach stempelków, fakturze gliny, pociągnięciach pędzla. To tam kryje się cała opowieść. Użyjcie trybu makro w aparacie lub telefonie.
Uchwyć proces: Fotografujcie swoje ręce podczas pracy – moment zanurzania stempla w farbie, przykładania go do naczynia. To najlepszy sposób, by pokazać osobistą historię i emocje.
Szukaj światła: Najlepsze światło do fotografowania gotowych wyrobów znajdziecie przy oknach w sklepie fabrycznym. Naturalne oświetlenie pięknie podkreśla głębię kobaltowego koloru i blask szkliwa.
Przy wyborze ceramiki z Bolesławca warto zaznaczyć, że jest ona w pełni bezpieczna dla zdrowia i środowiska. Produkty są wolne od metali ciężkich, takich jak ołów czy kadm, co jest niezwykle istotne dla naszego codziennego użytku.
Zapraszam Was do zapoznania się z Ceramiką Bolesławiec i odkrycia magii, która tkwi w tych unikalnych naczyniach. To połączenie tradycji, rękodzieła oraz funkcjonalności, które wzbogaci każdy kąt Waszego domu.
Zaplanuj Swoją Kreatywną Przygodę
Manufaktura w Bolesławcu to miejsce, które zdecydowanie warto odwiedzić o każdej porze roku. Jeśli zainteresowani jesteście udziałem w warsztatach ceramicznych, polecam dokonanie wcześniejszej rezerwacji, którą można dokonać telefonicznie lub poprzez dedykowany formularz na stronie.
Dla kogo? To idealne miejsce dla każdego – rodzin z dziećmi (gwarantuję, że maluchy będą zachwycone!), par szukających pomysłu na kreatywną randkę czy solowych podróżników pragnących chwili relaksu.
Ile czasu zaplanować? Na same warsztaty i zwiedzanie sklepu warto zarezerwować sobie około 2-3 godzin, aby w pełni poczuć atmosferę tego miejsca bez pośpiechu.
Co jeszcze w okolicy? Wizyta w Manufakturze to świetny punkt startowy do odkrywania Bolesławca. Po warsztatach warto wybrać się na spacer po urokliwym rynku, który również jest ozdobiony ceramicznymi akcentami.
Serdecznie Was również zapraszam do odwiedzenia innych wpisów na moim blogu, gdzie znajdziecie więcej fascynujących miejsc z Dolnego Śląska. To naprawdę magiczna kraina, pełna inspirujących przygód i niezapomnianych wrażeń, którą gorąco polecam odkrywać każdemu, kto pragnie oderwać się od rutyny i zanurzyć w pięknie tego malowniczego regionu.
Jesteś na Dolnym Śląsku i szukasz pomysłu na wycieczkę niedaleko południowej granicy? Świetnym pomysłem na taki wyjazd będzie Skalne Miasto Adršpach w Czechach. Miejsce, które zachwyca na każdym kroku. Zapraszam na wycieczkę.
Położone tuż przy granicy polsko-czeskiej, na terenie Narodowego Rezerwatu Przyrody, Skalne Miasto w Czechach przyciąga jak magnes. Nic dziwnego, bo Adrspach w Górach Stołowych jest prawdziwym unikatem.
Skalne miasto to tak naprawdę dwa rejony – Adršpašské skály i Teplické skály, które połączone są trasą turystyczną. W skład Skalnego Miasta wchodzi również kilka innych atrakcji znajdujących się na obrzeżach rezerwatu, na przykład pozostałości zamku Adršpach. Większość turystów odwiedza najpopularniejszą i najpiękniejszą część Skalnego Miasta, czyli Adršpašské skály. Jednak zdecydowanie polecam zapuścić się również w inne rejony tego pięknego miejsca.
Adršpašské skály - informacje praktyczne
Wstęp do Skalnego Miasta Adrspach jest płatny. Co ważne, bilety można kupić online i uniknąć stania w kolejce do kasy. Poza tym, online jest taniej! Aktualny cennik znaleźć możecie na stronie: https://www.adrspasskeskaly.cz/
Skalne Miasto tworzą formy skalne, zbudowane z piaskowca. Nie są jednak małe i ciasne, jak np. Błędne Skałyo których już pisałem.
Wchodząc do narodowego rezerwatu przyrody Skał Adrszpasko-Teplickich, przechodzimy do innego, bajkowego świata. To tu najwyższa forma skalna Kochankowie (czes. Milenci) osiąga wysokość 81,4 metrów, a najwęższe przejście między skałami ma tylko 50 centymetrów szerokości.
Najsłynniejszą atrakcją Skalnego Miasta to Gotycka Brama, formacje takie jak Dzban, Wielka Panorama czy wodospad.
Narnia w Skalnym mieście?
Warto też dodać, że twórcy Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa kręcili kilka ujęć w Adrszpaskim Parku Narodowym. Niestety dość trudno znaleźć te miejsca w samym filmie, a przez to odnaleźć na miejscu. W każdym razie Skalne Miasteczko nawet i bez filmu to miejsce warte odwiedzenia.
Jednym z wyjątków jest Brama Gotycka (Gotická branka). Wybudowano ją w 1839, a wykonanie zlecił baron Ludvik Karel Nadherny. W filmie widzimy ją, gdy pan bóbr i dzieci idą przez Narnię.
Dziś wracam w góry! Temat gór nie gości tutaj często ale od czasu do czasu pokazuje Wam miejsca warte odwiedzenia. Podobnie będzie i tym razem. Zostaje w województwie Dolnośląskim. Dziś zabieram Was na Szczeliniec Wielki i Błędne Skały.
Najpopularniejszy szlak na Szczeliniec Wielki (919 m n.p.m.) rozpoczyna się w miejscowości Karłów. Znajdziecie tam parkingi z którego bezpiecznie można skorzystać. Początek tego szlaku wyznaczają schody oznakowane jako Wejście. Tuż obok nich znajdują się drugie schody przeznaczone na powrót. W tym miejscu rozpoczyna się wędrówka w górę, w większości po wygodnych skalnych schodach. Podobno schodów jest 680, zostały wybudowane w na przełomie XVIII i XIX w.
My jednak wybraliśmy inny wariant, który załączam poniżej.
Po dotarciu na szczyt można odpocząć w schronisku na Szczelińcu Wielkim lub na kilku tarasach widokowych.
Pierwotnie Szczeliniec Wielki był rezerwatem przyrody, którego data powstania sięga 1957 roku. Powołano wtedy rezerwat o nazwie Wielki i Mały Spękany Wierch chroniący szczytowe partie Szczelińca i Skalniaka o powierzchni 26,92 ha. W roku 1968 nazwa została zmieniona na Szczeliniec Wielki a powierzchnie zwiększono do 50,26 ha. W momencie założenia parku narodowego, status góry zmienił się. Oficjalnie Szczeliniec wchodzi w skład obszaru ochrony czynnej w ramach Parku Narodowego Gór Stołowych. Nie stanowi wyodrębnionej jednostki jak to jest w przypadku rezerwatów przyrody czy użytków ekologicznych.
Tuż za schroniskiem znajduje się kasa i wejście na trasę krajoznawczą. Spacerując po szlaku napotkamy Małpoluda, Słonia czy Wielbłąda. Możemy też poczuć się jak siłacze i poruszyć skałę chybotkę o wiele mówiącej nazwie Kołyska. Wędrówka po szczycie Szczelińca Wielkiego to także zejście do Piekiełka, skalnej szczeliny o długości ok. 100 m i głębokości około 20 m. Panuje tu specyficzny mikroklimat o niskiej temperaturze i dużej wilgotności powietrza, co powoduje, że śnieg może zalegać na dnie Piekiełka nawet do lipca.
The English version of this post can be found at the bottom of the page.
Twierdza Srebrna Góra to absolutnie unikatowa atrakcja turystyczna. Stworzona do ochrony Przełęczy Srebrnej przed wrogimi najazdami, jest teraz jedną z najważniejszych atrakcji Dolnego Śląska. Odwiedzenie Twierdzy to obowiązkowy punkt dla wszystkich, którzy przyjeżdżają podziwiać atrakcje Gór Sowich. Twierdza Srebrnogórska to także największa i najwyżej położona twierdza górska w całej Europie. Miejsce koniecznie trzeba zobaczyć. Zapraszam na wycieczkę.
Historia Twierdzy Srebrna Góra
W 1740 roku, Śląsk, który obejmował obszar Srebrnej Góry, został podbity przez Królestwo Pruskie. Wówczas król Fryderyk II Wielki zlecił wzniesienie imponującej twierdzy, składającej się z sześciu fortów. W roku 1765 rozpoczęto prace nad budową Srebrnogórskiej Twierdzy.
Do umiejscowienia twierdzy wybrano dwie dominujące nad przełęczą góry - Forteczną (Warowną) Górę oraz Ostróg. Budowa postępowała z imponującym tempem, zaledwie po 12 latach, w roku 1777, ukończono projekt. Srebrna Góra stała się wówczas największą twierdzą górską w Europie, zajmując obszar o powierzchni ponad 100 hektarów i rozciągając się na długość 3 kilometrów.
Pierwszymi elementami kompleksu były centralne struktury, w tym charakterystyczny, wysoki Donjon oraz bastiony pomocnicze, takie jak Kleszczowy, Nowomiejski, Gwiaździsty, Górny i Dolny. W miarę postępu prac, dodawano kolejne fortyle i wzmacniano już istniejące konstrukcje. Całkowita powierzchnia zabudowań twierdzy Srebrna Góra wyniosła bee 106 hektarów.
Jej zadaniem była obrona granic prowincji śląskiej przed potencjalnym atakiem ze strony Austrii. Wpisała się do systemu umocnień, który obejmował powstałe wcześniej twierdze w Świdnicy, Kłodzku i Nysie.
Twierdza Srebrna Góra pozostała niezdobyta. Kilkukrotnie stawała w pogotowiu, ale w rzeczywistości doszło do tylko jednego jej oblężenia - podczas wojen napoleońskich. Wtedy u jej stóp stanęło wojsko francuskie pod dowództwem Hieronima Bonaparte.
Niewielka załoga twierdzy skutecznie stawiała opór wojskom francuskim, które otrzymały wsparcie m.in. od polskich ułanów z Legii Nadwiślańskiej. Dzięki temu, aż do podpisania pokoju w Tylży, Srebrna Góra pozostała niezdobyta. Po otrzymaniu wieści o zawarciu pokoju, wojsko francuskie opuściło obszar twierdzy.
W 1867 roku podjęto decyzję o rozbrojeniu przestarzałej i już niepotrzebnej twierdzy. Pierwszego października tego roku wojsko uroczyście opuściło zabudowania, a militarny etap w historii twierdzy dobiegł końca. W późniejszym okresie, w budynkach obiektu, znalazły się pruskie więzienia.
Podczas II wojny światowej na terenie twierdzy istniał obóz jeniecki, do którego trafili również polscy oficerowie. Niektórym z nich udało się uciec z obozu, a jeden z tych oficerów w swojej odważnej ucieczce dotarł aż do Syrii.
W 1944 roku rozpoczęto drążenie podziemnych korytarzy o nieznanym przeznaczeniu w okolicach twierdzy. Trzeciego marca 1945 roku, na forteczne wzgórze, przybyła kolumna ciężarówek nazistycznych oddziałów. Wówczas mieszkańcy Srebrnej Góry zostali zmuszeni do pozostania w swoich domach, pozbawieni możliwości opuszczenia ich.
Pewien czas później odnotowano wybuch, który mógł być związany z próbami ukrycia wejścia do sieci podziemnych korytarzy. Teoria ta nie została potwierdzona w badaniach przeprowadzonych na terenie twierdzy, ale jednocześnie nie można jej całkowicie wykluczyć.
"Srebrna Góra Fortress is an absolutely unique tourist attraction. Originally built to protect the Silver Pass from hostile invasions, it is now one of the most significant landmarks in Lower Silesia. Visiting the fortress is a must for anyone who comes to admire the attractions of the Owl Mountains. Srebrna Góra Fortress is also the largest and highest mountain fortress in all of Europe. This place is a must-see. Join me on a tour!
Srebrna Góra Fortress
The history of Srebrna Góra Fortress dates back to 1740 when Silesia, including the area of Srebrna Góra, was conquered by the Kingdom of Prussia. King Frederick II the Great ordered the construction of an impressive fortress consisting of six forts. Construction of the Srebrna Góra Fortress began in 1765.
Two dominant hills, Fortecza Góra and Ostróg, were chosen as the location for the fortress. The construction progressed at an impressive pace, and in just 12 years, by 1777, the project was completed. Srebrna Góra became the largest mountain fortress in Europe, covering an area of over 100 hectares and stretching for 3 kilometers.
The central structures, including the distinctive and towering Donjon, as well as auxiliary bastions like Kleszczowy, Nowomiejski, Gwiaździsty, Górny, and Dolny, were the first elements of the complex. Additional forts were added as construction progressed, and existing structures were reinforced. The total area of the Srebrna Góra Fortress reached 106 hectares.
Its purpose was to defend the borders of the Silesian province from potential attacks by Austria. It became part of a fortification system that included previously built fortresses in Świdnica, Kłodzko, and Nysa.
Srebrna Góra Fortress - Lower Silesia
The fortress remained unconquered throughout its history. It was on alert several times, but there was only one actual siege during the Napoleonic Wars when French forces under the command of Jerome Bonaparte approached its walls.
A small garrison of the fortress successfully resisted the French forces, who received support from Polish lancers of the Vistula Legion. Thanks to this resistance, Srebrna Góra remained unconquered until the signing of the Treaty of Tilsit, after which the French forces withdrew from the area.
In 1867, a decision was made to disarm the outdated and no longer necessary fortress. On October 1st of that year, the military ceremoniously vacated the buildings, marking the end of the military era in the fortress's history. Later, the buildings of the complex were repurposed as Prussian prisons.
During World War II, a prisoner-of-war camp existed within the fortress, which also housed Polish officers. Some of them managed to escape from the camp, and one of these officers, in a daring escape, made it all the way to Syria.
Srebrna Góra Fortress
In 1944, underground tunnels of unknown purpose were dug in the vicinity of the fortress. On March 3, 1945, a column of Nazi trucks arrived at the fortress hill. At that time, the residents of Srebrna Góra were forced to stay in their homes, deprived of the ability to leave.
Some time later, an explosion was recorded, which could have been related to attempts to conceal the entrance to the underground tunnel network. While this theory was not confirmed in studies conducted at the fortress, it also cannot be completely ruled out."
Zamek Książ w Wałbrzychu to jedna z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji na Dolnym Śląsku. Sam byłem już tu kilkukrotnie i za każdym razem mam niedosyt. Nie da się bowiem poznać pełnej historii tego miejsca w kilka godzin, podczas jednej wizyty. Tym bardziej, nie da się opisać tego miejsca w jednym wpisie. Osobiście potrzebowałbym co najmniej kilku dni - kilkudziesięciu godzin aby zajrzeć i sfotografować każde interesujące mnie miejsce. Zapraszam Was na pierwszą (nie ostatnią) wycieczkę po Zamku Książ.
Zamek Książ w Wałbrzychu obok krakowskiego Wawelu oraz zamku w Malborku należy do największych zamków w Polsce. Ze względu na swój niezwykły wygląd nazywany jest często perłą Śląska.
Wybudowany na wysokim skalnym cyplu początkowo pełnił głównie funkcje obronne, później, po wojnie trzydziestoletniej, zniszczeniach i przebudowie zamek zaczął pełnić rolę reprezentacyjnej siedziby książęcej.
Bryła zamku z każdej strony wygląda inaczej - jest zlepkiem różnych stylów architektonicznych, przebudowywana na przestrzeni siedmiu wieków.
Zamek Książ, wybudowany w latach 1288-1292, w początkowych latach istnienia często zmieniał właścicieli, aż na początku XVI wieku trafił w ręce rodu Hochbergów, pozostając ich własnością aż do 1941 roku.
Zamek Książ, do dziś dzień odwiedzany jest przez ostatniego żyjącego wnuka księżnej Daisy - Bolka Hochberg von Pless.
.jpg "Zamek Książ w Wałbrzychu. Największy zamek na Dolnym Śląsku.")
.jpg "Zamek Książ w Wałbrzychu")
.jpg "Księżna Daisy - Zamek Książ")