Locarno - włoska Szwajcaria. Co zobaczyć?

Latem lub zimą, wiosną lub jesienią, południe Szwajcarii to miejsce, które zdecydowanie warto odwiedzić. Moja zimowa podróż do Locarno gwarantowała właściwie brak turystów w tym miejscu a ceny były zdecydowanie niższe. Co prawda, poza sezonem, nie wszystkie turystyczne miejsca mogłem odwiedzić, ale nawet w sezonie (2021 rok), nie spodziewałbym się ich otwarcia z uwagi na ... trudne czasach morowego powietrza.

Zanim jednak o Locarno, kilka słów o partnerze tego wpisu, czyli o firmie fotograficznej CEWE - liderze w dziedzinie obróbki zdjęć - nie tylko w skali polskiego rynku fotograficznego, ale także w ujęciu europejskim.

Marka CEWE to również twórcy CEWE Fotoksiążki, numer 1 w Europie - bowiem jest to najczęściej kupowany produkt w swojej kategorii na międzynarodowym rynku fotograficznym.

Wraz z partnerem tego wpisu, oprócz odpowiedzi: Co zobaczyć w Locarno? przybliżę Wam także: Jak zrobić dobre zdjęcie na Insta? oraz przedstawię kilka pomysłów na kreatywne fotografie smartfonem Wszystkie zdjęcia wykorzystane w tym wpisie wykonane zostały smartfonem Samsung S21 Ultra - obecnie najlepszym smartfonem fotograficznym na rynku.

 

Gdzie leży Locarno?

 

Locarno to bardzo malowniczo miasto. Przylega ono do jeziora Maggiore, największego jeziora w południowej Szwajcarii z krystalicznie czysta wodą. Spacerują tutejszym deptakiem rozkoszować się można widokiem odbijających się w wodzie góry. To tu, miejscowi Szwajcarzy najczęściej oddają się rekreacji, biegają, jeżdżą na rowerach, spacerują. Miasto to, w pewien sposób przypomina mi włoskie Como.

Locarno to także jeden z najcieplejszych regionów w Szwajcarii. Odwiedzając to miejsce zimą, nie obawiałem się alpejskich mrozów. Wszak na ulicach rosną tu palmy a klimat tu jest śródziemnomorski.
 

Co warto zobaczyć w Locarno?

 
Od czasów cesarstwa rzymskiego, Locarno było popularnym celem podróży, rozgłos jednak zyskało na początku XIX wieku, kiedy to miasto stało się ważnym europejskim kurortem. Położone w kantonie Ticino, blisko granicy z Włochami, Locarno oferuje doskonałe możliwości połączenia kultury szwajcarskiej i włoskiej.

Najpopularniejszym miejscem w Locarno jest centralny plac Piazza Grande, który jest uważany za jeden z najpiękniejszych placów miejskich w Szwajcarii. Plac Piazza Grande zabudowany jest ciągiem zabytkowych domów z arkadowymi podcieniami kryjącymi wejścia do licznych kawiarni, restauracji, galerii i sklepów. Co roku, w sierpniu, na Piazza Grande, od 1946 roku, organizowany jest słynny Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Locarno.

Niecałe 300 metrów od Piazza Grande, znajduje się zachowana cześć zamku Castello Visconteo, wybudowany w XII wieku dla rodziny Orellich, a rozbudowany w XV dla rodziny Visscontich (stąd nazwa) z Mediolanu, do którego Locarno należało. Według niektórych spekulacji przebudowę nadzorował sam Leonardo da Vinci.

Tuż obok zamku Castello Visconteo znajdują się kościoły: Santa Maria Assunta (zwany też Chiesa Nuova), kościół San Francesco d'Assisi, kościół Sant' Antonio Abate i kościół Santa Maria in Selva.

Pierwszy - kościół Santa Maria Assunta, jest jednonawową świątynią z dwiema bocznymi kaplicami i wielokątnym chórem. Pochodzi z pierwszej połowy XVII wieku (później był restaurowany pod koniec XIX wieku i w latach 1967-1971). Na zewnątrz niepozorny, wtopiony nieco w sąsiednie zabudowania.

Kościół San Francesco d'Assisi sięga pierwszej połowy XIV wieku, ale oryginalna świątynia nie zachowała się, zaś kościół w obecnym kształcie, wzorowany na kościele św. Franciszka w Mediolanie, został zbudowany w latach 1538-1572.

Barokowa kolegiata Sant' Antonio Abate powstała w pierwszej połowie XIV wieku, mimo, że jego obecny wygląd (poza elewacją) pochodzi z kolejnych przebudów dokonanych w 1664 r . W dniu 11 stycznia 1863 roku, jedno z sklepień runęło na ziemią powodując śmierć 47 osób przebywających w tym czasie wewnątrz budynku. Po koniecznej przebudowie elewacja budynku została zmodyfikowana, nadając mu styl neoklasycystycznyinspirowane. Kolegiata posiada XVII-wieczną dzwonnicę z pięcioma dzwonami, która w historii była parę razy podwyższana.

Położony dalej na zachód kościół Santa Maria in Selva (zwany także Madonna della Misericordia) ma historię sięgającą XV wieku. W XIX wieku został częściowo zburzony - zachowano jedynie dzwonnicę i prezbiterium, przyłączając je do przylegającego cmentarza.

Największe jednak wrażenie zrobił na mnie nocny spacer wąskimi brukowanymi uliczkami miasta. Warto tu się zgubić.

Za główny zabytek sakralny Locarno uważa się sanktuarium Madonna del Sasso o którym opowiem w następnym wpisie z Szwajcarii.

Inne miejsca warte odwiedzenia: MAPA

GPS: 46°10′N 8°48′E  

 

Jak zrobić dobre zdjęcie na Insta?

  

Kiedy Instagram pojawił się po raz pierwszy w 2010 roku, jakoś zdjęć wykonanych aparatami w smartfonach nie była wysoko. Zdjęcia wykonane smartfonami w tamtych czasach wyglądały na rozmyte a na ekranach widoczna była pikseloza. Dziś jest inaczej. Instagram obecnie jest medium na stałe połączonym ze smartfonem. Aparat w smartfonie Samsung S21 Ultra jest teraz na tyle dobry, że można go używać nawet w trudnych warunkach oświetleniowych. Gwarantuje, że niektórzy z Was nie zauważą różnicy. 

Jeśli chcesz poprawić swoje umiejętności fotograficzne, aby móc robić świetne zdjęcia na Instagramie, dalsza cześć wpisu jest właśnie dla Ciebie. Konieczne będzie zrozumienie kilku podstawowych zasad fotograficznych o których kilka słów napisałem poniżej. Zapraszam do lektury.

1. Zrozum światło

Światło jest najważniejsze w fotografii. Gdy jest jego za dużo, obiekt wygląda na wyblakły. Gdy jest go za mało, ciemne zdjęcie nie przykuje uwagi. Podczas fotografowania smartfonem musisz zrozumieć, jak światło wpływa na miejsce, w którym zwykle fotografujesz np. wykonując fotografie smartfonem w domu. Zwróć uwagę, kiedy i gdzie wschodzi i zachodzi słońce. Czy światło wpadające przez wybrane przez ciebie okno w domu jest bardziej korzystne niż światło z innego okna? Sprawdź czy słońce rozjaśnia wszystko? 

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez CEWE Polska 🇵🇱 (@cewe_pl)

Pamiętaj, słońce o świcie i zachodzie zwykle rzuca najdelikatniejszą poświatę. Ostre promienie popołudniowego słońca często "wydmuchują" białe fragmenty zdjęcia. Jeśli wiesz, jak słońce i światło zachowują się w Twoim domu, łatwiej będzie Ci zaplanować sesję zdjęciową.

W przypadku aparatów fotograficznych w smartfonach, opłaca się uzbroić w cierpliwość. Poświęć kilka minut, aby spróbować różnych obszarów ostrości, zobaczyć, jak zmienia się światło i cienie. Użyj ustawień aparatu w smartfonie, aby wyregulować jasność.

Wskazówka: zrób zdjęcie tego samego obiektu, z tego samego kąta i sceny w ciągu dnia, aby zapoznać się z dostępnym oświetleniem. Bądź kreatywny. Jeśli chcesz podkreślić niektóre cienie, użyj białej kartki, aby odbijać światło.

2. Dodaj warstwy, aby wzbudzić zainteresowanie

Chociaż prosty, minimalistyczny wygląd jest zawsze modny, zmień swoje zdjęcia, dodając warstwy. Oznacza to mieszanie różnych tekstur z wykonanym wcześniej zdjęciem. Nadal będziesz skupiać uwagę odbiorców na temacie, ale warstwy zwiększą zainteresowanie.

Samsung S21 Ultra ma dostęp do trybu portretowego, dzięki czemu można łatwo nadać zdjęciom głębię. Jeśli masz skomplikowane tło, lepiej skupić się na obiekcie i rozmazać tło.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez CEWE Polska 🇵🇱 (@cewe_pl)

Wskazówka: zamiast bezpośredniego zdjęcia dodaj liść z boku obiektywu lub schowaj się za większą konstrukcją. Spróbuj zrobić zdjęcie przez okno, aby niektóre odbicia były na pierwszym planie. Będziesz musiał dotknąć ekranu telefonu, aby zmienić różne punkty centralne, więc wypróbuj to i poeksperymentuj z tym i zobacz jak wpływa to na finalny efekt Twojego kreatywnego zdjęcia.

3. Używaj funkcji zdjęć seryjnych

Kiedy jesteś na imprezie i chcesz zrobić kilka zdjęć, nie rób tylko jednego lub dwóch. W przypadku fotografii koncertowej potrzebujesz dużej ilości zdjęć do wyboru. Dlaczego? Przy robieniu zdjęć z koncertów, zawsz złapiesz kogoś z niewymownym wyrazem twarzy, zamkniętymi oczami lub jakąś dziwną kombinacją tych dwóch sytuacji. Aby temu zaradzić, ustaw ujęcie z żądaną kompozycją i światłem, a następnie użyj trybu ciągłej serii, aby uchwycić wiele zdjęć w krótkim czasie. Możesz je później przejrzeć, aby znaleźć najlepsze.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Grzegorz Chudzik (@grzegorz_chudzik)

Wskazówka: nie zniechęcaj się liczbą zdjęć, które musisz wykonać, zanim znajdziesz idealne. Nawet najbardziej doświadczony profesjonalny fotograf może wrócić z koncertu z niewielką ilością dobrze wykonanych zdjęć. W moim przypadku jedynie 10% zdjęć nadaje się do dalszej publikacji.

  

Muzeum Ulmów w Markowej

Nie jest mi łatwo pisać o zbrodniach II wojny światowej. Nie inaczej będzie tym razem. Dziś kilka słów o Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej.

Główną osią narracji Muzeum w Markowej są tragiczne losy Rodziny Ulmów, zamordowanej wraz z ukrywanymi przez nią Żydami w dniu 24 marca 1944 r. 

Muzeum Rodziny Ulmów znajduje się w miejscu domu Wiktorii i Józefa Ulmów. Muzeum mieści izbę mieszkalną, przedsionek oraz warsztat stolarski. Znajdują się w nim pamiątki po Ulmach: meble, książki, świadectwa szkolne, a przede wszystkim liczne fotografie wykonane przez samego Józefa Ulmę, który wykonał samodzielnie swój aparat fotograficzny.

W zbiorach znajdują się także drzwi ze śladami po kulach z egzekucji rodziny Baranków, których Niemcy zabili za pomoc udzieloną Żydom. Ponadto prezentowane są także inne historie Polaków, którzy w czasie II wojny światowej udzielali pomocy Żydom.

Ekspozycja Muzeum Ulmów jest nowoczesna – interaktywna i multimedialna, co pozwala na poznanie jej w indywidualny sposób.

Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im Rodziny Ulmów w Markowej to też miejsce spotkań i wymiany kulturalnej oraz naukowej w tematyce relacji polsko-żydowskich.

Muzeum w Markowej to pierwsza w Polsce instytucja upamiętniająca Polaków, którzy nieśli pomoc Żydom. Muzeum otwarto 17 marca 2016 r. 

Bryła budynku zaprojektowana przez architektów z pracowni Nizio Design International została wyłoniona w konkursie architektonicznym w 2009 roku. Nowy obiekt to prosta, ale mocno oddziałująca na zmysły architektura, w która mieści w sobie całą masę symboli i znaczeń.

Od zewnątrz, Muzeum w Markowej, przypomina typowy budynek mieszkalny - nieduża prostokątna przestrzeń wystawowa została przykryta tradycyjnym dwuspadowym dachem. W opozycji do domowego charakteru budynek został przykryty blachą kortenowską, która z czasem pokrywa się rdzą i wraz z upływem czasu zmienia swoją fakturę.

Inne miejsca warte odwiedzenia: MAPA
GPS: 50°01′23″N 22°19′03″E

 

Cerkiew Kosmy i Damiana w Krempnej - Szlak Architektury Drewnianej

Jak wskazuje inskrypcja umieszczona na drewnianej tablicy nad drzwiami wejściowymi do cerkwi, budynek zbudowano w 1782 roku dzięki finansowemu wsparciu kolatora księcia Karola Radziwiłła na miejscu wcześniejszej cerkwi, która stała tu 275 lat. Do jej budowy wykorzystano m.in. materiały ze starszej świątyni. Czas budowy istniejącej cerkwi nie jest jednak jednoznaczny. Na drewnianym gzymsie nad wejściem do przedsionka cerkwi widnieje data 1778. 

Badania przeprowadzone w 2007 r. wskazują, że budowla nie jest jednorodna. Najstarszym członem Cerkwi w Krempnej jest wieża, prawdopodobnie dobudowana w pocz. XVIII w. do pierwszej cerkwi, natomiast sanktuarium z zakrystią, nawa i babiniec wykazują dużą jednorodność i mogły powstać w tym samym czasie, tj. ok. 1782 r.

Świątynia ma pewne archaiczne cechy konstrukcyjne np. zbieżność ścian sanktuarium, nawy i babińca czy pełna konstrukcyjna przegroda ikonostasowa, chociaż wtórnie przecięta w dolnej partii, co powodowało, że datowano ją na XVII, a nawet XVI w. Z XVI i XVII w. pochodzą zachowane do dziś ikony z Krempnej, znajdujące się w zasobach muzeów polskich i ukraińskich.

Obiekt wpisany na listę zabytków w 1985, włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Zaliczany do typowych budowli sakralnych wznoszonych na zachodniej Łemkowszczyźnie.

Zobacz inne miejsca które warto odwiedzić - MAPA

GPS: 49°30′40,3″N 21°30′16,8″E

 

Cerkiew Przeniesienia Relikwii św. Mikołaja w Olchowcu - Szlak Architektury Drewnianej

Pierwsza informacja o cerkwi w Olchowcu pochodzi sprzed 1792 r., kiedy to, prawdopodobnie z Węgier, przeniesiono pierwszą maleńką cerkiewkę. W kilka lat później zostały zakupione do świątyni 3 dzwony. Najmniejszy zachował się do dnia dzisiejszego. 

Starą cerkiew w Olchowcu rozebrano jednak w 1934 r., na jej miejscu postawiono nową. Podczas II wojny światowej i trwającej w w tej okolicy bitwy pancernej w Dolinie Śmierci, trafiona pociskiem, straciła większość wyposażenia wraz z ikonostasem. Bezpośrednio po wojnie mieszkańcy podjęli pewne prace zabezpieczające, jednak zostały przerwane przez akcję Wisła.

W latach 40. XX wieku z pozostawionej bez opieki cerkwi rozkradziono znaczną część wyposażenia. Następnie cerkiew została zaadaptowana na kościół. W 1950 tylko postawa mieszkańców Olchowca zapobiegła jej rozbiórce, zadekretowanej przez władze. Po 1956, również z inicjatywy miejscowej ludności, dokonano kolejnych niezbędnych napraw we wnętrzu obiektu, współużytkowanego przez katolików obydwu obrządków. Dopiero w latach 80. udało się zamontować w cerkwi nowy ikonostas, a po 1992 przeprowadzić generalny remont.

Cerkiew w Olchowcu jest małą orientowaną świątynią o konstrukcji zrębowej. Trójdzielna - składa się z prezbiterium z zakrystią, nawy i małego babińca z przedsionkiem. Dachy kalenicowe, kryte blachą, zwieńczone kopułami z oryginalnymi krzyżami z kolorowymi szkiełkami. Do cerkwi prowadzi zabytkowy, kamienny mostek o ciekawej architekturze. 

W 2000 roku cerkiew wróciła pod władanie greckokatolickiego władyki w Przemyślu i dziś jest użytkowana przez oba wyznania. W miejsce ikonostasu autorstwa A. Stefanowskiego, który trafił do nowej cerkwi w podprzemyskich Gajach, natomiast w zamian ze składu ikon w Łańcucie do Olchowca trafiły XVIII-wieczne ikony z nieistniejących cerkwi w Ruszelczycach i Leszczawce. 

Kolejnym etapem rozbudowy cerkwi było zamontowanie witraży oraz dobudowanie przedsionka. Prace konserwatorskie są nadal kontynuowane.

Obiekt wpisany został na listę zabytków w 1993 i włączony do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Zobacz inne miejsca które warto odwiedzić - MAPA

GPS: 49°28′18,2″N 21°36′09,7″E