Przylądek Arkona, czyli najbardziej wysunięty na północ fragment Rugii a tym samym najbardziej wysunięty na północ fragment niemieckiej ziemi, od samego początku był na mojej liście planując listopadowy wyjazd na Rugię.
Przylądek Arkona jest obszarem chronionym. Samochodem dojechać można tylko do Putgarten. Ja moim Campervanem (po sezonie) zaparkowałem przy samej latarni morskiej.
Jaromarsburg - Słowiańska przeszłość Arkony
Każdy, kto kiedykolwiek interesował się kulturą słowiańską słyszał o Arkonie. Była to w średniowieczu stolica kapłanów czterogłowego Światowida – boga który miał swoją mocą ogarniać cały świat.
W relacjach z kronik Saxo Gramatyka przeczytać można, że w osadzie przedstawiać boga miał posąg olbrzymiej, antropomorficznej istoty o czterech twarzach. Atrybutem Świętowita był miecz, a świętym zwierzęciem biały koń, którym posługiwano się przy wróżbach przed wyprawami wojennymi (ruch konia lewą nogą miał oznaczać klęskę, prawą zaś zwycięstwo).
Sama Akona była pilnie strzeżonym grodem. Miastem rządzili kapłani, którzy również opiekowali się białym koniem Światowida, wróżyli powodzenie w wyprawach militarnych i strzegli skarbów oraz łupów.
Od strony morza gród otoczony był blisko 45 metrowym stromym klifem, a od lądu zaś chronił go 10 metrowy wał drewniano-ziemny.
Jaromarsburg (Arkona) zniszczony został w 1168 roku w okresie chrystianizacji tych rejonów przez wojska króla duńskiego Waldemara I (1131-1182). Obecnie jedynym świadectwem bytności Ranów na Arkonie są pozostałości wałów obronnych, kurhany, współczesny drewniany posąg Światowida oraz tablica informacyjna przedstawiająca hipotetyczny wygląd grodu.
Zdobycie Arkony jest oficjalnie końcem pogaństwa na tych ziemiach oraz momentem w którym zbudowano tutaj pierwsze kościoły. Nie oznacza to jednak, że Rajanie nagle z Rugii zniknęli. W kronikach z początku XV wieku jest informacja o śmierci ostatniej kobiety mówiącej językiem Rajów.
Latarnia morska - Przylądek Arkona
W latach 1826-1827 wzniesiono tu także pierwszą latarnie morską, która obecnie jest jedną z najstarszych tego typu budowli na wybrzeżu Bałtyku. Kolejna latarnia powstała tu na początku XX wieku.
Zaprojektowanie latarni morskiej w Arkonie przypisuje się wybitnemu architektowi Karlowi Friedrichowi Schinklowi. Na marginesie warto wspomnieć, że Schinkel jest twórcą Żelaznego Krzyża – pruskiego, potem niemieckiego wojskowego odznaczenia.
Latarnia ma wysokość 19,3 m i usytuowana jest 66 m n.p.m. Jej światło było widoczne w odległości 8 mil morskich (ok.15 km). Urządzenie oświetleniowe, wykonane przez złotnika Hossauaer z Berlina, składało się z 17. parabolicznych luster z posrebrzanej miedzi oraz palników na olej rzepakowy, później na parafinę.
Latarnia w Arkonie zakończyła swoją pracę w dniu 1 kwietnia 1905 r. i w tym samym dniu ruszyła zbudowana obok 35. metrowa nowa latarnia (75 m n.p.m.), która działa do dzisiaj. Jej światło widoczne jest z odległości 22 mil morskich (ok. 41 km).
Stojące obok siebie, obie z cegły interesująco się prezentują i obie zapraszają na swoje tarasy widokowe. Latarnia Schinkla o kwadratowym korpusie, zabytkowa Schinkelturm, mieści muzeum i od 1997 r. urząd stanu cywilnego. Można w niej wziąć ślub, a fakt ten uwiecznić na grawerowanej płytce, umieszczanej w mozaice przed latarnią.
Stojące obok siebie, obie z cegły interesująco się prezentują i obie zapraszają na swoje tarasy widokowe. Latarnia Schinkla o kwadratowym korpusie, zabytkowa Schinkelturm, mieści muzeum i od 1997 r. urząd stanu cywilnego. Można w niej wziąć ślub, a fakt ten uwiecznić na grawerowanej płytce, umieszczanej w mozaice przed latarnią.
