Blog dla ludzi aktywnych i ciekawych świata. Zobacz świat Okiem Obiektywu i przekonaj się ile świat może nam zaoferować. Sprawdzam ciekawe miejsca, wydarzenia i atrakcje z różnych zakątków świata. Odkrywam historię miejsc i ludzi. Cofamy się w czasie. Podróże, relacje, porady praktyczne, wskazówki, interaktywne mapy, zdjęcia i filmy.
Okiem Obiektywu to styl życia, który sprawia, że na co dzień czuje się po prostu dobrze. Okiem Obiektywu to przede wszystkim słuchanie pragnień, planowanie działań i realizacja marzeń. To tu znajdziesz, bogactwo motywujących opowieści i użytecznych porad. Pozwól się zainspirować i znajdź swój styl - styl widziany Okiem Obiektywu
Moja lista zdobytych szczytów Korony Polski się zapełnia. Tym razem kolej na województwo śląskie i jego najwyższe wzniesienie czyli Górę Pięciu Kopców tj. niższy wierzchołek Pilska 1543 m n.p.m. Pomimo, iż zdobywałem górę w maju, na szczycie panowały zimowe warunki. To druga, po Śnieżce, zdobyta w takich warunkach góra z listy Korony Polski.
Od początku. Czym właściwie jest Korona Polski? Już piszę. Korona Polski to zupełnie niszowy projekt, który zakłada zdobycie 16-stu najwyższych wzniesień każdego z województw. Na liście znajdą się takie góry jak Rysy, Śnieżka, Łysica ale również mniej znane wzniesienia jak np. Czarna Góra w województwie kujawsko-pomorskim.
Projekt Korony Polski to bardzo ciekaw pomysł na podróżowanie po całej Polsce. Można odwiedzić miejsca zupełnie nieoczywiste. To świetna okazja do poznania każdego zakątku naszego kraju.
Najwyższe wzniesienie województwo śląskiego
Góra Pilsko jest drugim po Babiej Górze co do wysokości szczytem w Beskidzie Żywieckim (na słowacki nazwany Beskidem Orawskim / Oravské Beskydy). Nazwą Pilsko określa się nie tylko główny szczyt 1557 m n.p.m., w całości leżąca po słowackiej stronie, ale również cały jej masyw. To właśnie jeden jej z wierzchołków - Góra Pięciu Kopców, jest najwyższym wzniesieniem w województwie śląskim.
Skąd pochodzi nazwa Góry Pilsko
Istnieje kilka teorii dotyczących pochodzenia nazwy Pilsko. Może ona pochodzić od dawnej, pojawiającej się w XVIII-wiecznych dokumentach nazwy podszczytowej hali Pielsko, ta zaś od nazwiska właściciela, Piela. Może też pochodzić od dawnego określenia miejsca piłowania, czyli pozyskiwania drewna.
Ludowy przekaz wiąże nazwę z opijaniem się orawskich zbójników, którzy mieli zbierać się na szczycie. Po raz pierwszy w druku nazwę Pilsko podaje w 1721 r. ks. Gabriel Rzączyński. Był on także pierwszym odnotowanym zdobywcą szczytu.
Wejście na Pilsko
Wyruszałem z parkingu w Korbielowie. W samym centrum, przy knajpie, jest parking płatny, ale ja wybrałem ten wyżej położony zaraz przy żółtym szlaku. Jest on darmowy, a po sezonie nie było trudno o miejsce (współrzędne parkingu: 49.571088, 19.337513).
Zaraz po wyjściu z parkingu, po kilkuset metrach asfaltowej drogi, szlak skręca w las a dalej już tylko po kamieniach pod górę. W połowie drogi dochodzimy do zielonego szlaku który również prowadzi z Korbielowa. Od tego miejsca ok. 40 minut dzieli nas od schroniska na Hali Miziowej. Warto tu trochę odpocząć, coś zjeść bo przed nami najtrudniejszy i najbardziej stromy fragment szlaku by wejść na Górę Pięciu Kopców a następnie, już po stronie Słowackiej, zdobyć Pilsko.
Kolejna wycieczka przybliżająca fortyfikacje Twierdzy Toruń. Tym razem zapraszam Was do Fortu XV im. Henryka Dąbrowskiego (Fort Hermann von Salza) na toruńskim Rudaku. Miejsce o tyle ciekawe, iż jest to największy fort Twierdzy Toruń i jeden z ostatnich fortów typu biehlerowskiego.
Obszar bliski granicy rosyjskiej był teoretycznie najbardziej narażony. Podmokły, nadwiślański teren, był jednak relatywnie łatwy do obrony. Dlatego nie przewidziano tu bardzo silnych fortyfikacji. Jedynie wydatny pagórek przy linii kolejowej umocniono największym toruńskim fortem XV.
Fort VX Henryk Dąbrowski zyskał swoje miano w okresie dwudziestolecia międzywojennego. W czasach pruskich był oznaczony numerem VII Herman von Salza. Był to jeden z ostatnich fortów typu biehlerowskiego (nazwany tak od twórcy tej koncepcji fortyfikacji - Hansa Alexisa von Biehler) wzniesiony na terenie całego cesarstwa. Prace projektowe trwały od 1880 roku, budowlane zaś w latach 1882-1885. Fort Zwrócony czołem w kierunku pobliskiej granicy z Rosją, osłaniał równocześnie linię kolejową biegnącą po jego lewym stoku. Linia ta była niezwykle ważna z punktu widzenia strategicznego, jako że łączyła systemy komunikacyjne Niemiec i Rosji (linię Berlin - Królewiec oraz późniejszą Poznań - Wystruć z Koleją Warszawsko - Wiedeńską i Warszawsko - Petersburską). Tym samym warownia przejęła częściowo funkcję Fortu Kolejowego położonego kilometr bliżej centrum twierdzy. Fort był największym gabarytowo w całej twierdzy (rozpiętość szyi wynosiła około 290 m). Był też jedynym w całej twierdzy fortem dwuwałowym na całym przebiegu czół i barków (wał wysoki dla artylerii, wał niski dla piechoty). Modernizacje nastąpiły w latach 1889-93, 1905 i 1914.
W latach 1920-22 w forcie umieszczono część Obozu Internowanych na 11 i zakwaterowano tu żołnierzy z armii Wrangla. W 1923 roku ulokowano tu 8. baterie przeciwlotniczą oraz 1. kompanię Centrum Szkolenia Strzelców. W okresie okupacji hitlerowskiej umieszczono tu część Stalagu XX-A. Jednak oprócz szeregowych żołnierzy brytyjskich i francuskich zakwaterowano tu także oficerów (pełnił więc także funkcję oflagu). Od lutego 1945 roku mieścił się tu obóz pracy dla internowanych osób pochodzenia niemieckiego. Inne miejsca warte odwiedzenia: MAPA
To nie była pierwsza wizyta na szczycie Śnieżki, ale pierwsza wizyta na szczycie w zimowej aurze. Śnieżka to jeden z tych szczytów Korony Polski (16-tu najwyższych wzniesień każdego z województw), który jest bardzo popularnym celem wędrówek górskich. Większość z listy Korony Polski tak popularna nie jest.
Śnieżka to najwyższy szczyt w Karkonoszach mierzący 1603 m n.p.m., będący również najwyższym szczytem Sudetów oraz całych Czech, a tym samym zalicza się do Korony Europy. Góra znajduje się na Dolnym Śląsku a z Karpacza z którego ruszyłem najłatwiej można wyjść pieszo na szczyt. Od strony naszych południowych sąsiadów, na sam szczyt wjechać można kolejka z miejscowości Pec pod Sněžkou. O moich doświadczeniach z podróży ta kolejką napiszę przy kolejnej okazji.
Nazwa góry powstała w XIX wieku i nawiązuje do długo zalegającego na szczycie śniegu. Śnieżka jest bezleśna, pokryta gołoborzem oraz znacząco góruje nad pozostałą częścią Karkonoszy, dzięki czemu w bezchmurny dzień rozciągają się tutaj piękne widoki. W moim przypadku, wejścia w zimowej aurze, o żadnych widokach nie było mowy.
Na szczycie Śnieżki znajduje się najbardziej charakterystyczny górski budynek w Polsce jaki widziałem. Jest to Obserwatorium Meteorologiczne. Na Śnieżce nie można spędzić nocy, ale najbliższe schronisko - Dom Śląski, znajduje się raptem 18 minut w dół.
By wejść na Śnieżkę nie wybrałem najłatwiejszego wariantu. Postanowiłem zdobyć szczyt czarnym szlakiem przez Średnią Kopę a schodzić również czarnym szlakiem tzw. Śląską Drogą. Ten wariant okazał się bardzo wymagający z uwagi na brak odpowiedniego przygotowania kondycyjnego i na ekstremalne warunki panujące na szlaku.
Podczas wspinaczki miałem mnóstwo kryzysów, które udało mi się przezwyciężyć.
Który ze szczytów w województwie warmińsko-mazurskim jest najwyższy? Jest to Dylewska Góra. Jest to również najwyższy szczyt na Mazurach. Obecny na miejscu reper, wyznacza dokładnie punkt o wysokości 312 m n.p.m. a ze szczytu rozpościera się malowniczy widok. To efekt działalności lodowców z okresu zlodowacenia bałtyckiego.
Zdobywam Koronę Polski. Postanowiłem odwiedzić najwyższe wzniesienia 16 województw w naszym kraju. Uważam, że jest to doskonały pomysł, by poznać wszystkie regiony w Polsce i odwiedzić nietypowe i rzadko odwiedzane miejsca na mapie kraju.
Dziś docieram do Dylewskiej Góry - KernsdorferHohe. Sama "góra" nie jest zupełnie wymagająca, ale było to moje drugie podejście. Za pierwszym razem nie dotarłem na miejsce, gdyż z powodu śnieżycy nie było szans dojechać w ten region samochodem.
Znajdujemy się na wysokości 312 m n.p.m., na górującym ponad 100 m nad otoczeniem, najwyższym wzniesieniu pasma Wzgórz Dylewskich i zarazem całej północno-wschodniej Polski.
Dylewska Góra w całości położona jest na terenie Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich, powołanego do życia w 1994 r. dla ochrony bezcennych walorów krajobrazowo-widokowych, bogatej ilościowo i zróżnicowanej gatunkowo fauny oraz flory, niezwykle urozmaiconej rzeźby terenu, a także dużych wartości historyczno-kulturowych tego obszaru.
Powierzchnia Parku wynosi 7151,20 ha, a jego otuliny 14 882,60 ha.
Na terenie parku znajdują się trzy rezerwaty przyrody: rezerwat Jezioro Francuskie, rezerwat rzeki Drwęcy i rezerwat Dylewo oraz dwa uroczyska: Dylewo i Klonowo.
Na przedpolu Dylewskiej Góry rozciągają się historyczne pola Grunwaldu, na których mała miejsce jedna z największych bitew średniowieczne Europy.
Na szczycie góry znajdują się kilkunastometrowa turystyczna wieża widokowa o drewnianej konstrukcji, przekaźnikowa stacja telewizyjna oraz 37-metrowa dostrzegalnia przeciwpożarowa, z której rozciąga się rozległy widok na tereny leżące w promieniu 40-50 km.
Legendy o Wzgórzach Dylewskich
Jedna z miejscowych legend głosi, że Bóg w ostatnim dniu swojej pracy nad nadaniem kształtu Światu zajął się tworzeniem Wzgórz Dylewskich. Zaplanował dla tego miejsca coś wyjątkowego: żyzne gleby, niezwykłą roślinność, lśniąco żółte piaski, srebrzyste wody, delikatne zbocza i urokliwe, lesiste doliny, pełne pięknego krajobrazu.
Rozplanował to wszystko w wielkim skupieniu, po czym poszedł spać. Wówczas przyszedł diabeł i przeorał swoimi pazurami dylewską ziemię, porozrzucał kamienie i tupał nogami tak mocno, aż w ziemi potworzyły się jamy i urwiska. Na szczęście nie udało mu się zdemolować Wzgórz Dylewskich - nienaumyślnie dodał im tylko surowego uroku.
Inna wieść związana z Dylewską Górą powiada, że od wsi Klonowo do wsi Wygoda prowadził w przeszłości tunel. W czasie I wojny światowej mieszkaniec Klonowa, usłyszawszy o zbliżającym się wojsku rosyjskim, zapakował złoto i inne kosztowności do bryczki, zaprzągł konie i wjechał do wspomnianego tunelu. Niestety, tunel nie był wystarczająco zabezpieczony i zawalił się, grzebiąc uciekiniera razem z kosztownościami.
W niewielkiej odległości od szczytu góry, znajduje się Jezioro Francuskie — rezerwat przyrody o pow. 13,64 ha, obejmujący położone na obszarze Góry Dylewskiej śródleśne jezioro (najwyżej położone w woj. warmińsko-mazurskim —247,7 m n.p.m.) o pow. 2,93 ha.
Rezerwat ten został utworzony w 1963 r. m. in. w celu ochrony rosnącej tam wierzby borówkolistnej (relikt polodowcowy) oraz fragmentu buczyny pomorskiej (zbocze w południowo-wschodniej części jeziora porasta drzewostan buczyny pomorskiej w wieku około 160 lat).
Nazwa samego jeziora, jak głosi legenda, pochodzi stąd, że w czasie kampanii napoleońskiej, tutejsi chłopi utopili w nim kilku Francuzów, mszcząc się w ten sposób za krzywdę wyrządzoną miejscowej dziewczynie. Bazujące w pobliskim Pietrzwałdzie oddziały wojsk napoleońskich wzięły brutalny odwet za ten lincz. Wieś została zrównana z ziemią, a chłopów winnych mordu na Francuzach stracono.
Kamień C. v. Rose 1918
Ok. 600 m na północ od Jeziora Francuskiego, na stoku jego doliny, znajduje się różowy granit o obwodzie 10,10 m wys. 1,6 m, z wyrytym na powierzchni napisem C. v. Rose 1918. Upamiętnia on datę nabycia przez Carla von Rose, właściciela dóbr w Dylewie w latach 1912-1928, majątku Bednarki i włączenia go do majoratu Dylewa.
Z rodem von Rose związane są jeszcze dwa inne kamienie na terenie Wzgórz Dylewskich. Kamień z napisem L. Rose 1860 leżący za Giętlewem w kierunku Miejskiej Woli, upamiętnia zakup majątku Dylewa przez Ludwiga von Rose,
Niespełna kilometr na pd,-wsch. od Miejskiej Woli leży kamień z napisem Franz Rose 1898, upamiętniający zakup majątku Miejskiej Woli przez kolejnego właściciela Dylewa.
