Blog dla ludzi aktywnych i ciekawych świata. Zobacz świat Okiem Obiektywu i przekonaj się ile świat może nam zaoferować. Sprawdzam ciekawe miejsca, wydarzenia i atrakcje z różnych zakątków świata. Odkrywam historię miejsc i ludzi. Cofamy się w czasie. Podróże, relacje, porady praktyczne, wskazówki, interaktywne mapy, zdjęcia i filmy.
Okiem Obiektywu to styl życia, który sprawia, że na co dzień czuje się po prostu dobrze. Okiem Obiektywu to przede wszystkim słuchanie pragnień, planowanie działań i realizacja marzeń. To tu znajdziesz, bogactwo motywujących opowieści i użytecznych porad. Pozwól się zainspirować i znajdź swój styl - styl widziany Okiem Obiektywu
W 2018 roku w rankingu najpopularniejszych kierunków wakacyjnych wśród Polaków Bułgaria zajęła trzecie miejsce. Portal wakacje.pl opublikował też zestawienie kurortów, które "najbardziej kręcą Polaków. Wspominany w poprzednim wpisie (może lekko krytycznie) Słoneczny Brzeg zajął drugie miejsce. Nie sposób pisać o Słonecznym Brzegu nie uwzględniając tego miejsca jako miejsca wypoczynku a szczególnie dla entuzjastów życia nocnego i imprez.
Co zaskakujące, na plażach Słonecznego Brzegu nie spotkasz parawanów. Znajdziesz tu za to szerokie piaszczyste plaże, gdzieniegdzie (mikro) wydmy i tłumy wczasowiczów przechadzających się w zakupionych nieopodal T-shirtach z wielkim napisem - Bułgaria - sex on the beach. Prawie jak na plaży w Mielnie.
Dla osób, stroniących od tłumów, większość hoteli i resortów w Słonecznym Brzegu, które w wielu przypadkach wybudowano za czasu bumu budowlanego, przygotowały własne baseny w raz z niezbędną infrastrukturą restauracyjną w tym także z serwowanymi drinkami z palemką. Bywa, iż wielu wypoczywających, przedkłada taką właśnie formę wypoczynku nad plażowaniem nad Morzem Czarnym.
Nie istotne, jaką formą wypoczynku Wy wybieracie, szczególnie wieczorem, wspaniale jest wskoczyć do podświetlanego basenu i cieszyć się możliwościami jakie dał nam Nessebar and Holiday Fort Apartments z którego korzystaliśmy podczas naszego pobytu w Bułgarii.
W okresie PRL-u, wakacje w Słonecznym Brzegu, pod względem popularności, szpanu i prestiżu towarzyskiego można by porównać do obecnych wakacji w Grecji czy Hiszpanii. W tamtych czasach Słoneczny Brzeg reklamowano jako kawałek raju. Jednakże poza warunkami krajobrazowymi i klimatycznymi z rajem nie miała i nie ma nic wspólnego.
Czterystukilometrowe czarnomorskie wybrzeże Bułgarii oferowało szerokie piaszczyste plaże, ciepłe morze i, jak na ówczesne czasy, dobrą bazę hotelową. Dzięki zawyżonemu wtedy kursowi dolara kraje socjalistyczne były bajecznie tanie dla turystów z zachodu.
Słoneczny Brzeg był dobrze przygotowany na przyjęcie plażowiczów. Imponował sześcioma kilometrami pięknej plaży sąsiadującej z piaszczystymi wydmami, mającymi nawet do 20 m wysokości. Spośród pięćdziesięciu restauracji i lokali rozrywkowych największą popularnością cieszyły się: Bar-Varieté, Fregata, Czaczura czy Chanska Szatra.
Kto jeździł do Bułgarii w PRL?
Ludzie prawie wszystkich zawodów, co łatwo było ustalić na podstawie formularzy, które każdy wyjeżdżający musiał wypełnić. Jednak bez względu na wykształcenie i status społeczny, wszyscy zajmowali się handlem.
Czym handlowano w Bułgarii w PRL?
Przede wszystkim artykułami tekstylnymi i kosmetykami. W pierwszej specjalności dominowały dżinsy, w które zaopatrywaliśmy chyba całą Europę Wschodnią. Powodzeniem cieszyła się damska galanteria, bluzki itp. z kosmetyków pierwsze miejsce zajmował krem Nivea. A ponieważ popyt rodzi podaż, wywożono je z Polski tysiącami. Głównymi dostawcami byli zmotoryzowani, którzy na dachach swoich "maluchów" mocowali wielkie piramidy.
Punkt widokowy na Słoneczny Brzeg
Dawniej, miejsce, w którym znajduje się obecny Słoneczny Brzeg bogate było w słodką wodę, której brakowało w pobliskim Nesebyrze. Poza wodą nie było tu raczej nic. Sytuacja zmieniła się od drugiej połowy lat ’50 XX w., kiedy to postanowiono wybudować kurort, co szybko uczyniono, a Slančev Briag szybko stał się miejscem znanym i pożądanym wśród obywateli demoludów.
Bum budowlany nastąpił jednak dopiero wraz z upadkiem reżimu socjalistycznego - komunistycznego. Upadły też wtedy zasady zabudowy i formy jakiegoś większego, odgórnego nadzoru, za to pojawili się coraz to nowi inwestorzy, ograniczani jedynie wysokością budżetu i limitami swojej architektonicznej fantazji. Aktualna zabudowa Słonecznego Brzegu to mix stylu Żiwkowa, niby pałacowego i zwykłego betonu. Dzięki temu Słoneczny Brzeg można by przechrzcić na Słoneczny Beton co widać dokładnie z punktu widokowego na miasto.
Niewielka miejscowość Irakli i jej dzika plaża, leży między Obzorem a opisanym wcześniej przylądkiem Emona. O dziwo sama miejscowość jak i plaża zachowały swój kameralny charakter i nie zostały zabudowane wielkimi kompleksami hotelowymi tak jak to ma miejsce w niedalekim Słonecznym Brzegu. Dzięki temu Irakli wciąż zachwyca przepiękną przyrodą i widokami niezmąconymi przez architektoniczne maszkarony, które są zmorą bułgarskiego wybrzeża.
Plaża Irakli / Плаж Иракли słynie z przepięknej, długiej, piaszczystej plaży, która podzielona jest na trzy części. Północna posiada infrastrukturę, taką jak beach bary, leżaki i parasole do wynajęcia. Środkowa część zajęta jest przez kemping. Południowa natomiast stanowi natomiast raj dla nudystów.
Masowy sprzeciw Bułgarów, zapobiegł planowanej tutaj budowie ogromnego ośrodka turystycznego. Dlatego obecnie ziemia wokół Irakli nie jest na sprzedaż a sama Irakli uznawana jest za jedno z niewielu ocalałych w stanie naturalnym miejsc w Bułgarii.
Pomiędzy Obzorem (Обзор) a wioską Banya (Баня) znajduje się wieś Emona (Емона). To właśnie tu, według homeryjskiej Iliady, urodził się tracki król Resos, uczestniczący w wojnie trojańskiej. To miejsce odwiedziliśmy także z innego powodu. Około 2 km od wioski znajduje się przylądek Emine który jest najbardziej wysuniętą na wschód częścią łańcucha górskiego - Stara Płanina.
Przylądek Emine - Cape Emine warunkowo dzieli bułgarskie wybrzeże Morza Czarnego na północ i południe. Emine to także punkt końcowy europejskiego długodystansowego szlaku pieszego oznaczonego symbolem E3 który jest jednym z jedenastu europejskich szlaków wędrówkowych. Szlak E3 łączy brzegi Atlantyku z Morzem Czarnym. Jego długość wynosi ok. 7500 km w wytyczony jest przez tereny dwunastu krajów w tym także na terenach Polski. Bułgarski odcinek szlaku nowsi nazwę Kom-Emine zwanego wcześniej - Szlakiem przyjaźni.
Ostatni szczyt Starej Płaniny tj. św. Eliasz, łagodnie opada tu do Morza Czarnego. Jego zbocza kończą się stromymi, miejscami prawie pionowymi brzegami. Znajduje się tu także latarnia morska (o wysokości 9,4 metra), którą otwarto 15 grudnia 1880 roku i podupadła jednostka wojskowa.
Cape Emine to prawie pionowa 60-metrowa skała. Setki podwodnych i wystających z morza skał rozciągających się na ponad 250 metrów uniemożliwia żeglugę w tym miejscu a marynarze opływają go z daleka.
Tu także można spotkać stado dziko żyjących koni co wywarło na nas wielkie wrażenie. Nie łatwo bowiem dziś spotkać dziko żyjące konie. To także tu, ze stromych zboczy, zaobserwować można, pływające w Morzy Czarnym - delfiny.
Podążając dalej, siedmiokilometrową wyboistą drogą na północ od Przylądka Emine, po około 30 minutach dotrzeć można do południowego krańca plaży Irakli / Плаж Иракли. Droga jest w bardzo złym stanie nawet jak na standardy Bułgarskie. W kilku miejscach są tylko resztki asfaltu a jeśli masz auto o niższym podwoziu, możesz mieć bardzo duży problemy aby drogę tą pokonać.
Plaża między kurortem Irakli i Cape Emine jest jedną z najpiękniejszych w Bułgarii - co oczywiście skłoniło Nas do jej odwiedzenia. Miejsce to preferowana jest przez miłośników przyrody i wypoczynku ale także nudystów.
