Kolejna wycieczka przybliżająca fortyfikacje Twierdzy Toruń. Tym razem zapraszam Was do Fortu XV im. Henryka Dąbrowskiego (Fort Hermann von Salza) na toruńskim Rudaku. Miejsce o tyle ciekawe, iż jest to największy fort Twierdzy Toruń i jeden z ostatnich fortów typu biehlerowskiego.
Fort VX Henryk Dąbrowski zyskał swoje miano w okresie dwudziestolecia międzywojennego. W czasach pruskich był oznaczony numerem VII Herman von Salza. Był to jeden z ostatnich fortów typu biehlerowskiego (nazwany tak od twórcy tej koncepcji fortyfikacji - Hansa Alexisa von Biehler) wzniesiony na terenie całego cesarstwa. Prace projektowe trwały od 1880 roku, budowlane zaś w latach 1882-1885. Fort Zwrócony czołem w kierunku pobliskiej granicy z Rosją, osłaniał równocześnie linię kolejową biegnącą po jego lewym stoku. Linia ta była niezwykle ważna z punktu widzenia strategicznego, jako że łączyła systemy komunikacyjne Niemiec i Rosji (linię Berlin - Królewiec oraz późniejszą Poznań - Wystruć z Koleją Warszawsko - Wiedeńską i Warszawsko - Petersburską). Tym samym warownia przejęła częściowo funkcję Fortu Kolejowego położonego kilometr bliżej centrum twierdzy. Fort był największym gabarytowo w całej twierdzy (rozpiętość szyi wynosiła około 290 m). Był też jedynym w całej twierdzy fortem dwuwałowym na całym przebiegu czół i barków (wał wysoki dla artylerii, wał niski dla piechoty). Modernizacje nastąpiły w latach 1889-93, 1905 i 1914.
