Czy wiecie, że pod naszym nosem rosną polskie lasy deszczowe?
Są to lasy łęgowe, związane głównie z dolinami rzek i potoków. Spośród wszystkich europejskich lasów, łęgi należą do jednych z najbogatszych siedlisk życia zwierząt i roślin. Zapraszam do lasu deszczowego w Nieszawie w województwie Kujawsko-Pomorskim.
Lasy łęgowe zwane krótko łęgami są to miejsca przetrwania i bytowania wielu unikalnych gatunków roślin i zwierząt. To nasze najbogatsze a jednocześnie najbardziej zagrożone zbiorowiska leśne. Mówi się, że lasy łęgowe to zielone płuca ziemi, wchłaniają znaczne ilości emisji CO2. Stanowią siedlisko chronione przez Unię Europejską w ramach sieci Natura 2000.
Warunkiem prawidłowego funkcjonowania typowych łęgów są coroczne krótkookresowe zalewy. Tak jest w przypadku występujących nad większymi rzekami łęgów jesionowo-wiązowych. Spośród drzew najlepiej czują się w nich topole, jesiony, wiązy i dęby, a więc gatunki o największych wymaganiach siedliskowych. Las ten stanowi ostoję ogromnego bogactwa form życia, wyraźnie odróżniającą się na tle porastających zbocza buczyn, dąbrów i świerczyn.
Wbrew powszechnie spotykanym opiniom, Poligon Toruński stanowi obszar o wysokiej wartości przyrodniczej. Co prawda na poligonie zasoby przyrody są niszczone głównie w tzw. rejonach upadku pocisków oraz w miejscach rozkładania sprzętu bojowego, natomiast pozostałe rozległe tereny, nad którymi przelatują pociski, cechują się wysoką wartością przyrodniczą zbliżoną do pierwotnej, naturalnej Puszczy Bydgoskiej. Paradoksalnie można stwierdzić, że militarny charakter poligonu jest formą swoistą ochrony przyrody.
Teren Poligonu Toruńskiego jest w zasadzie ograniczony dla ludności cywilnej, co sprawia, że jest on ważną ostoją zwierząt np. wilka, a w wyniku ograniczenia prowadzenia gospodarki leśnej na terenie poligonu, jest on przez wieki kształtowany przez naturalne procesy ekologiczne zupełnie odmiennie niż w większości lasów w Polsce.
Poligon Toruński to jedyny wielkopowierzchniowy obiekt tego typu, który jest położony na rozległym polu wydm śródlądowych. Sprawia to, iż rzeźba terenu jest tu na dużych obszarach urozmaicona, co jest ewenementem. Takie ukształtowanie powierzchni sprzyja różnorodności biologicznej, a także zwiększa atrakcyjność pod względem krajobrazowym.
Podtoruński poligon jest jednym z najstarszych poligonów w Polsce i Europie. Wykorzystywany był do celów militarnych już w XVIII wieku. Drzewostany, które wcześniej porastały wydmy śródlądowe etapami były wycinane, aby odsłonić teren do celów obserwacyjnych. Sprawiło to, że powstał rozległy, otwarty obszar wydm śródlądowych, który na tak dużej powierzchni nie występuje nigdzie indziej w Polsce. Mimo prowadzonych od lat przez Uniwersytet Mikołaja Koperniki w Toruniu badań środowiskowych na tym terenie, stan wiedzy o przyrodzie tego obszaru pozostaje wciąż niepełny.
Góra Rezerwat
W południowej części poligonu, niedaleko opuszczonej wsi Popioły - Aschenort w której za czasów Rzeczypospolitej Obojga Narodów mieścił się m.in. niewielki folwark szlachecki, znajduje się Góra Rezerwat.
Pomimo jednoznacznej nazwy wzgórza wskazującej, iż znajdować miałby się tu rezerwat, rezerwatu nie odnajdziemy. Jednakże jakieś 700 metrów na wschód od wzniesienia, odnaleźć można teren który "nie pasuje do reszty". Dookoła tylko sosny i sosny aż tu porządek ten zakłócają brzozy, dęby czy daglezje. Świerku można tu szukać jak przysłowiowej igły w stogu siana. Zakątek zupełnie odmienny od pozostałych terenów Puszczy Bydgoskiej.
Rezerwat, który de facto nim nie jest, to obszar lasu, na którym posadzono eksperymentalnie inne gatunki drzew niż wszechobecna sosna. Odbyło się to jeszcze w czasach zaboru Pruskiego a potem II RP prace te były kontynuowane. W II RP, kiedy poligon toruński był mniejszy niż obecnie, w pobliżu znajdowało się Nadleśnictwo Toruń / Popioły oraz inne nieistniejące już gospodarstwa. To tu, celowo, posadzono te niespotykane nigdzie indziej w okolicy gatunki drzew takich jak: daglezja, dąb, jesion, klon i inne.
W trakcie zimowej wycieczki (podczas tzw. bytowania), które jest dla mnie najciekawszą formą zwiększania odporności, traktując ją jako uzupełnianie suplementacji naturalnymi produktami Grinday, zmierzyłem obwody kilku drzewom. Jeden z największych wyników wynosił 513 cm co daje nam w przybliżeniu 205 lat, czyli drzewo zasadzono w 1815 roku. Jednakże wiek drzewa może być inny. Należałoby dokonać kilkunastu pomiarów tylko jednego gatunku i na podstawie tych wyników ale również analizy warunków przyrodniczych (jakość gleby, dostępność wody, otoczenie itd.) by poznać dokładny wiek. Myślę, że moglibyśmy odjąć jeszcze od tego wyniku jeszcze 30 lat. Czyli miejsce to powstało ok. 1785 roku.
Jak dbać o odporność
Morsowanie, wystawianie się na długotrwałą ekspozycję na zimno czy zimowe bytowanie na łonie przyrody. Ja od zawsze wybierałem tą ostatnią formę zwiększania odporności organizmu. Takie działania zawsze wspieram w zasadzie przez cały rok, bezpiecznymi i jakościowo dobrymi suplementami uzupełniającymi moją dietę. Ja wybieram suplementy Grinday z uwagi, iż w ich składzie znajdują się wyłącznie ekstrakty standaryzowane, witaminy, składniki mineralne oraz antyzbrylacze z otrębów ryżowych.
Dodatkowo jest to wszystkie produkty Grinday produkowane są w Polsce z zachowanie najwyższych standardów jakości. Suplementy te można kupić w Aptece lub na stronie internetowej polskiego producenta: https://www.grinday.com/pl/content/28-gdzie-kupic-produkty-grinday
