Osobliwa nazwa Wąwozu w Leszczu wzięła się od niemieckiego nazwiska właścicieli – Hezelecht. Nazwisko to w XV wieku uległo spolszczeniu na Leskich, zaś ich gniazdo rodowe na Leszcz.
Dziś zabieram Was na wschodni skraj miejscowości Leszcz - województwo kujawsko-pomorskie, gdzie znajduje się jar utworzony przez przepływający ciek wodny wraz z licznymi dopływającymi strumieniami. Krawędzie jaru w Leszczu są dosyć strome i trudne do pokonania. Na jednym z brzegów jaru znajdują się relikty grodu.
Jar w Leszczu
Spacerując zielonymszlakiem pieszym, nagle ujrzymy rzadko spotykaną w tej okolicy formę terenu – głęboki, tajemniczy jar porośnięty z obu stron gęstym lasem mieszanym. Do wąwozu można także dostać się od strony Zamku Bierzgłowskiego – idąc lub jadąc główną drogą od zamku i Podleszcza.
Dnem wąwozu, którym dawniej płynął strumyk biegnie droga leśna, która stanowi świetną trasę dla amatorów wszelkie aktywności fizycznej.
Gród legendarnego Prusa Pipina
Wspomniana wcześniej grodzisko to pozostałość po dawnym krzyżackim grodzie, który funkcjonował w XIII – XIV wieku. Grodzisko to jest przez wielu historyków identyfikowane jako dawny gród legendarnego Prusa Pipina, wywodzącego się z Pomezanii – historycznej krainy położonej na północ od rzeki Osy. Po zdobyciu grodu na Prusach, Krzyżacy zbudowali w tym miejscu swoją strażnicę.
Czy powstanie rezerwat przyrody - Wąwóz Leszcz?
Mieszkańcy Zamku Bierzgłowskiego zbierają podpisy pod petycją, aby Wąwóz Leszcz i otaczający go las stał się rezerwatem.
Las w Wąwozie Leszcz, o którym mowa, porasta naturalne zbocza doliny rzeki Struga Papowska Mała wraz z przecinającymi je wąwozami. Jest to grąd tj. wielogatunkowy i wielowarstwowy las liściasty zazwyczaj z przewagą grabów i dębów oraz z udziałem różnych innych gatunków typowych dla tego zbiorowiska leśnego.
Obszar ten jest przyrodniczo cenny zarówno jako zbiorowisko leśne jak i z uwagi na występowanie na tym terenie wielu gatunków roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną ścisłą i częściową. Występuje tu licznie lilia złotogłów (Lilium margaton) oraz jarząb brekinia (Sorbus torminalis).
Z uwagi na naturalny charakter lasu teren ten posiada również potencjalne znaczenie edukacyjne a droga biegnąca wąwozem stanowi jedną z wizytówek gminy Łubianka.
