Na początek wyjaśnijmy sobie, jaka jest różnica między wiosną kalendarzową, a astronomiczną. Ma to związek z ruchem Słońca. Wiosna astronomiczna zawsze rozpoczyna się w momencie równonocy wiosennej i trwa do momentu przesilenia letniego (najdłuższego dnia roku). Pierwszy dzień wiosny kalendarzowej ustalony jest umownie na 21 marca, a wiosna astronomiczna rozpoczyna się w chwili, gdy Słońce przekracza punkt Barana na równiku niebieskim. Moment przejścia Słońca przez punkt Barana jest początkiem wiosny astronomicznej.
W XX wieku wiosna w strefie czasowej Polski rozpoczynała się zwykle 21 marca, zaś w miarę przybliżania się końca stulecia coraz częściej 20 marca. Tylko w 2011 roku pierwszy dzień astronomicznej wiosny przypadł na 21 marca. Wszystkie kolejne do roku 2047 będą obchodzone wyłącznie 20 marca, a od 2048 roku - 19 albo 20 marca. Według wyliczeń naukowców kolejny początek wiosny w dniu 21 marca nastąpi dopiero w roku 2102. Przyczyną zjawiska jest właśnie ruch punktu Barana.
Pierwszy dzień wiosny jest też znany jako dzień wagarowicza.